ကြ်န္ေတာ္ ႏွင့္ ဘိုေက်ာက္

ဘိုေက်ာက္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရပ္ကြက္ထဲ ကလူတစ္ေယာက္ပါပဲ။
သူက အရက္ၾကိဳက္တယ္၊ ျပီးေတာ့ အရက္မူးရင္ေသြးဆိုးတယ္။
ရိုင္းတယ္ေပါ့ေလ။ သူကကြ်န္ေတာ္ ဦးေလးရဲ့ ေယာက္ဖလည္းေတာ္တယ္။
အဲ့ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔လည္းသိတယ္ေပါ့ေလ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကအရင္က
ရန္ကုန္ဇာတိမဟုတ္ပါဘူး။ သထံုဆိုတဲ့ မြန္ျပည္နယ္ထဲက ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ကပါ။
ကြ်န္ေတာ္ ၅ ႏွစ္သားေလာက္မွာ ရန္ကုန္ကိုေျပာင္းလာတာခဲ့တာ။
အဲ့ဒီထဲကစျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ နဲ႔ ဘိုေက်ာက္နဲ႔စျပီးသိတာေပါ့။
ဘိုေက်ာက္ က အရက္မေသာက္ထားရင္ အရမ္းခင္မင္ဖို႔ေကာင္းတယ္။
ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္တတ္တယ္။ ရယ္ရယ္ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ေပါ့။
မူးရင္ ေတာ့ တစ္ရပ္ကြက္လံုးကိုပတ္ျပီးဆဲ။
ေနာက္ရပ္ကြက္ကရဲတိုင္ အဖမ္းခံရနဲ႔ သံသရာလည္ေနတာေပါ့။
သူကေတာ့ေျပာတယ္ အျပင္မွာေနရင္ရွာစားရဦးမယ္တဲ့။ ေထာင္ထဲမွာ သူတို႔ေကြ်းတာပဲစားတာေကာင္းတယ္တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္ကဆို သူမူးလာရင္
အိမ္ကိုလာျပီး အရက္ဖိုးလာလာေတာင္းတယ္။ အေမ့ဆီကေပါ့။ အေဖ့ကစင္ကာပူကို ေရာက္ေနျပီေလ။
အေမကမေပးဘဲအဆိပ္ပင္ေရမေလာင္းဘူးတို႔ဘာတို႔ေပါ့။ သူကလည္း ျပန္ျပီးဆဲ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆိုေၾကာက္သလားမေမးနဲ႔။ ငယ္ေသးတာကိုးေနာ့။ ဒီလိုနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းကြ်န္ေတာ္
တို႔အရြယ္ေရာက္လာ သူကအျမဲတမ္းအဲ့ဒီအတိုင္းပဲ။ တစ္ခါက်ေတာ့ သူကအိမ္ကိုလာျပီး ေတာင္းတယ္။
အေမကမေပးဘူး။ အဲ့ဒီမွာ ဘိုေက်ာက္က ဆဲေရာ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အတန္းက၉တန္း။ အရြယ္လည္းေရာက္လာ။ လူကလည္း မေၾကာက္တတ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့၊ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ အစ္ကို ရယ္ ႏွစ္ေယာက္ တံခါးပိတ္ထားတာကိုဆြဲဖြင့္ ၀ါးရင္းတုတ္ကိုဆြဲ တစ္ခါထဲ လိုက္ရိုက္တာ ဘိုေက်ာက္ဆိုတာေျပးတာတန္းေနတာပဲ။ အဲ့ဒီကစျပီး ဘိုေက်ာက္ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္ကို လာမေတာင္းရဲေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒါပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ သားအမိသံုးေယာက္ ထဲနဲ႔ ဖိုက္တာလုပ္ခဲ့ရတာ။

ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္

တစ္ခါတစ္ေလမွာမင္းဘ၀ဟာမျပည့္စံုဘူးလို႔
ခံစားရရင္...
မိဘမဲ့ေဂဟာကကေလးေတြကိုမင္းမ်က္စိထဲမွာ
ျမင္ၾကည့္လိုက္ပါ။
တစ္ခါတစ္ေလမွာမင္းထမင္းစားရတာဟင္းမေကာင္းဘူးလို႔
မင္းျငီးတြားခ်င္ရင္...
လမ္းေဘးမွာေတာင္းစားေနရတဲ့ကေလးငယ္ေတြကိုမင္းမ်က္စိထဲမွာ
ျမင္ၾကည့္လိုက္ပါ။
တစ္ခါတစ္ေလမွာမင္းလုပ္ေနတဲ့အလုပ္ဟာ မေကာင္းဘူးလို႔မင္းစိတ္ထဲမွာ
ထင္လာရင္..
လမ္းေဘးမွာ၀မ္းေရးအတြက္ေစ်းေရာင္းေနတဲ့ကေလးေတြကို
မင္းမ်က္စိထဲမွာျမင္ၾကည့္လိုက္ပါ...
တစ္ခါတစ္ေလမွာဆင္းရဲတဲ့လူေတြကို မင္းအထင္အျမင္ေသးလာရင္
မင္းခႏၶာကိုယ္ထဲကေသြးေတြကို မင္းေဖာက္ထုတ္ျပီး ၾကည့္လိုက္ပါ
ထြက္လာမွာကအနီေရာင္ေတြပါပဲ..

----------------------------------------------------------------------------------
သားငယ္

ျဖစ္ခြင့္

ညေတြမွာ အေတာင္ျဖန္႔ျပီး

ေလွ်ာက္သြားတတ္တဲ့

နတ္သမီးေလးတစ္ပါးဟာ

မင္းဆိုရင္

မင္းေနာက္က ေတာင္ပံေလးတစ္စံုအျဖစ္ေတာ့

ငါ့ကိုျဖစ္ခြင့္ေပးပါခ်စ္သူ.....

သားငယ္...

ည

-ကၾကိဳးေပ်ာက္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ
ကုလားတစ္ေကာင္ရဲ့ အသားအေရာင္လို
မည္းေမွာင္ေနတဲ့ ညကေတာ့အိပ္ေနေလရဲ့....
-တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေခြးေဟာင္သံေတြေတာ့
လမ္းမကေနၾကားရရဲ့.....
-သူမကေတာ့ ညရဲ့၀တ္ရံုကို ျခံဳရင္း
ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေနေလသလား...
-စာတစ္ပုဒ္ရဲ့အစ....အဆံုး...အလယ္ကိုမသိသလို
ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ဘ၀ခရီးအစုန္အဆန္ကိုမသိခ်င္လို႔
ငါလည္းေစာင္ျခံဳရင္းပဲအိပ္ေတာ့မယ္...ခ်စ္သူ...


သားငယ္...

ဘုရားသခင္၏လက္ေဆာင္ေလလား?

-ခ်စ္သူ႔အျပံဳး မ်က္၀န္းတစ္စံု
ဘုရားသခင္လက္ေဆာင္ေပးေလသလား?
-ေကာင္းကင္ထက္က မိုးတိမ္လို
ျဖဴစင္သန္႔ရွင္း သူ႔စိတ္ရင္း
ဘုရားသခင္လက္ေဆာင္ေပးေလသလား?
-အလွမ်ိဳးစံု စုေပါင္းစံုသည့္
နတ္သမီးတမွ်ထို မိန္းမလွကို
ဘုရားသခင္လက္ေဆာင္ေပးေလသလား?


သားငယ္.....

ေ၀း

-ငါ့ရဲ့ေကာင္းကင္က ၾကယ္မွဳန္ေတြကို ခူးဆြတ္ျပီး
အေ၀းကုိထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္။
-အာဒံနဲ႔ဧ၀ လိုကမာၻ ဦးမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ေပမဲ့
ငါခ်စ္ခဲ့တာကေတာ့နင္တစ္ေယာက္ထဲပါ...
ျပန္ဆက္လို႔မရေတာ့တဲ့မွန္ကြဲတစ္ခ်ပ္လို
ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ အခ်စ္ေတြအစိတ္စိတ္အမႊာမႊာျဖစ္သြားခဲ့ျပီ...
ျပန္ျပီးဆက္လို႔ ရရင္ေတာင္ အက္ကြဲေၾကာင္းေတြထင္က်န္ခဲ့မွာပဲ..


သားငယ္...

ႏိွဳင္းယွဥ္ျခင္း

-လင္းလက္သြားတဲ့ေကာင္းကင္က
ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ဟာ နင္ဆိုရင္
ငါဟာနင့္အတြက္ တစ္သက္တာ
လမင္းၾကီးပါပဲ။
-ဒါေပမဲ့
ေမွာင္မည္းေနတဲ့ေကာင္းကင္ၾကီးေတာ့မျဖစ္ခ်င္ခဲ့ပါဘူး။
-ေရကန္ထဲကျဖဴေဖြးေနတဲ့
ၾကာပန္းေလးတစ္ပြင့္ဟာ နင္ဆိုရင္
ငါဟာနင့္အတြက္ တစ္သက္တာ
ေရျပင္က်ယ္ၾကီးပါပဲ။
-ဒါေပမဲ့
ညစ္ေပေနတဲ့ ေရကန္ထဲကရႊံ႕ဗြက္ေတြေတာ့မျဖစ္ခ်င္ခဲ့ပါဘူး။


သားငယ္...